Kot bengalski - wystawa FIFe World Show 2019-20
Kot bengalski - wystawa FIFe World Show 2019-20
Kot bengalski - wystawa FIFe World Show 2019-20
Kot bengalski - wystawa FIFe World Show 2019-20

Charakterystyka rasy

Rasa zarejestrowana przez FIFe w 1999 r.

Bengal to kot domowy, który ma cechy fizyczne kota dzikiego Felis Bengalensis lub Leoparda. Kot o podstawowym "dzikim" wyglądzie i temperamencie kota domowego.

Zgrabne oraz umięśnione ciało. Głowa w kształcie klina, migdałowe oczy, szeroki nos, mocny podbródek i zaokrąglone uszy. Charakterystyczny chód przypominający poszukiwanie. Tylne nogi Bengala są nieco dłuższe niż przednie. Bengale rosną powoli, a osiągnięcie dorosłości zajmuje do dwóch lat.

Wygląd Bengalskiego kota powinien być tak bliski, jak tylko możliwe pierwszej krzyżówki, ale bez możliwości bycia pomylonym z prawdziwą azjatycką panterą. Futro tej rasy jest unikalne, podobne w dotyku do jedwabiu lub satyny. Lśni jak gdyby iskrzyło się złotym pyłem lub miało perlisty połysk. Jest przylegające do ciała i ma małą ilością podfutrza.

Na całym ciele znajdują się plamki mniej więcej jednakowej wielkości i kształtu. Na nogach również są cętki, które u dołu przechodzą w prążki. Wzdłuż kręgosłupa biegnie ciemna pręga, a obok niej dwie równoległe linie tej samej barwy. Na ogonie ma parę pierścieni.

Białe plamy mogą występować na podbródku i piersi, brzuchu i wewnętrznej stronie nóg. Oczy, nos i wargi z czarnym obramowaniem. Jego gaworzący i świergoczący głos jest różny od tego, które wydają inne domowe koty, co daje wrażenie, że idealny Bengalski kot jest prawdziwie dzikim kotem.

Historia rasy

Nazwa ”Bengal” pochodzi od łacińskiego imienia Leoparda (Prionailurus bengalensis), który występuje w środowisku naturalnym Azji Centralnej. Pierwsza próba stworzenia domowych leopardów miała miejsce w Japonii według publikacji Kot Fancy z 1941 r. Drugą próbę podjęto w 1960 r. w Stanach Zjednoczonych.

W latach 60. małe azjatyckie koty Leopard stały się bardzo popularne a z początkiem 70. Na futra z tych kotów zapanowała oszałamiająca moda. Na jedno futro potrzebne było 200 skór leoparda! Te małe lamparty niemal otarły się o całkowite wyginięcie, zaspakajając popyt na futra.

dziki kot bengalski

Dzięki zainteresowaniu naukowców oraz obrońców praw zwierząt w Stanach Zjednoczonych, łowiectwo i handel z Azją skórami kota Leoparda oraz przewóz przez granice było zakazane i jest nadal.

W roku 1970, populacja kotów domowych w Stanach była poważnie zagrożone białaczką – u kotów to choroba zakaźna. Jeszcze nie było na nią szczepionki. Zauważono w tym samym czasie, że azjatyckie leopardy nie chorują na białaczkę. Rozpoczęto badania mające na celu opracowanie szczepionki.

Po zakończonych badaniach w 1975 r. hodowca Jean Mill otrzymała od dr. Willarda Centerwalla osiem żeńskich genetycznych kotów-hybryd (leopardów), nad którymi to prowadzono testy skierowane pod opracowanie szczepionki. W oparciu o krzyżówki między azjatycką panterą, która żyje w południowo-wschodniej Azji i domowymi kotami. Kot domowy Bengalski był pierwszy raz uzyskany jako rasa w Stanach Zjednoczonych.

Jean Mill, hodowca

Z początkiem lat 60. pani Jean Mill (z domu Sugden) amerykańska biolog, hodowca-amator z Kalifornii skrzyżowała kota domowego z dzikim kotem bengalskimi, uzyskując podobnego do lamparta kociaka o charakterze kota domowego.

Rozpoczęła swoje pierwsze eksperymenty podczas studiów genetyki w UC Davis w 1940 r. Dzięki jej eksperymentom powstał w wyniku krzyżówek kot Bengalski.

Zachował czujność i pewność siebie azjatyckiej pantery w połączeniu z uczuciowym usposobieniem domowego kota, dając w efekcie miniaturową panterę o uroczej i miłej naturze.

W 2008 r. powstał film o Jean Mill, twórczyni rasy Bengal. Zawiera historyczne już zdjęcia i dokumentacje filmowe z czasu tworzenia rasy.

(Na początku lat 80. eksperymentując krzyżówki z amerykańskimi kotami Abisyńskimi i Egipskim Mau, Jean Mill osiągnęła wspaniałe wyniki, przy czym maść kota nie była największym wyzwaniem hodowlanym.)

Prace genetyczne

Kociaki z pierwszego i drugiego pokolenia odziedziczyły po swoim bengalskim ojcu wiele cech charakteru dzikiego kota i niestety samice były bezpłodne. Dlatego kot jeszcze nie mógł być oddany do powszechnej hodowli. Dopiero przy czwartym pokoleniu Bengalskie straciły agresywność, dzikość i inne wady będąc gotowe do hodowli.

Większość hodowców była stanowczo przeciwnych hodowli krzyżówki dzikiego kota. Nawet do dzisiaj niektóre stowarzyszenia odmawiają rejestracji Bengalskiego w poczet ras, że względu na jego dzikich przodków i dziedziczony przez to charakter. W 1984 r. rasa została uznana przez TICA. Od tej chwili Bengalskie mogły brać udział w wystawach.

Pierwsze trzy pokolenia, z oryginalnego sparowania leoparda z Azji i hybrydy krajowej, aż do narodzin czwartego pokolenia, nazwano „Fundament bengalski” (pokolenia technicznie określane jako F1, F2, F3, F4… i tak dalej). Koty z pokolenia F1- F3 są uznawane przez hodowców za bezpieczne i nadające się na zwierzęta domowe. Traktowane są jako podstawa, na której można budować czystej krwi Bengalskiego. Według niektórych federacji F4 czyli koty czwartej generacji są dozwolone w hodowli i uznaje się je za koty czystej rasy.

I tak krzyżowano:
(ALC) Asian Leopard Cat + (SBT) Bengal = F1 – krzyżówka uznana za „Fundament bengalski”
(SBT) Bengal + F1 Hybrid = F2 – krzyżówka uznana za „Fundament bengalski”
(SBT) Bengal + F2 hybrid = F3 – krzyżówka uznana za „Fundament bengalski”
(SBT) Bengal + F3 Hybrid = F4 Bengals (SBT) – krzyżówka uznana za rase właściwa
(SBT) Bengal + F4 (SBT) Bengal = Bengal (SBT) – krzyżówka uznana za rasę właściwą

Jean Mill, hodowca

I pokolenie Bengalskich. F1, F2 należą do tzw pokoleń technicznych.

Bengal czwartej generacji, przyniósł określone oczekiwania według ekspertów. Był laureatem licznych nagród i gwiazdą wystaw. Mimo to, powściągliwość ludzi wobec tej rasy trwała. Twórca rasy Jean Mill powiedziała, że to kochane koty i „każdy inny kot może ugryźć człowieka… ale jeśli Bengal to robi niektórzy twierdzą, że to dzikie zwierze i należy być ostrożnym.” Twórczyni rasy uważała bengale za niezwykłe, piękne i bardzo przyjazne ludziom.

Zobacz też: Geny i krzyżówki

Cechy wyglądu w skrócie

  • Ciało – średniej wielkości, eleganckie, muskularne zwłaszcza u samca, długie w stosunku do głowy, struktura kośćca solidna
  • Głowa – szeroki klin w kształcie o zaokrąglonych konturach, bardziej długa niż szeroka, nieco mała w stosunku do ciała, delikatnie zakrzywione czoło do mostka, bardzo lekko wklęsły nos
  • Oczy – duże, migdałowy kształt, lekko skierowane ku w górze, wszystkie kolory są dozwolone
  • Nos – duży i szeroki, lekko wypukła skóra, grzbiet nosa sięga do linii oczu
  • Uszy – średnie do małych, w zasadzie krótkie z szeroką podstawą i zaokrąglonymi końcami, dopuszczalne lekkie poziome włosy, ale niepożądane kępki, ustawione daleko od siebie, zgodnie z konturem twarzy w rzucie z przodu, skierowaną do przodu w rzucie profilu
  • Łapy – średniej długości, z tyłu nieco dłuższe niż z przodu, bardzo muskularne, okrągłe przy palcach
  • Ogon – gruby, zwężany na końcu z zaokrąglonym czubkiem, średnio duży i średniej długości
  • Futro – krótkie do średniej długości, nieco dłuższa sierść u kociąt, tekstura jest gęsta, niezwykle miękka w dotyku, najlepiej z połyskiem
  • Kolory – oznaczenia (brązowy, czarny, sepia), chociaż pochodzą od klasycznego genu pręgowanego, powinny być unikalnie różne. Wzór powinien być raczej przypadkowy, dając wrażenie marmuru, najlepiej z poziomym przepływem, gdy kot jest rozciągnięty; niepożądany jest wpływ wzoru makreli czyli pionowe paski; preferowane są koty o 3 lub więcej odcieniach: tj. umaszczeniu podstawowym, znaczeniach i ciemnym obrysie tych znaczeń; kontrast z kolorem podstawowym musi być ekstremalny, o wyraźnych kształtach i ostrych krawędziach, brzuch musi być cętkowany (Dokładne opisy uznanych kolorów i deseni są w PDF-e u dołu strony)

Szczegółowe opisy znajdują się w linku do PDF-a Federacji u dołu strony.

Ciekawostki

Jako prawdziwy włamywacz, Bengale lubią kraść błyszczące przedmioty gospodarstwa domowego i ukrywać je.

Bengale należą do najdroższych ras kotów, może kosztować około 2000 dolarów.

Uwielbiają aportować, bawić się wodą w misce i chodzić na smyczy.

Kot Bengalski
Kot Bengalski
Kot Bengalski
Kot Bengalski

Wideo - Kot Bengalski

Hodowle kotów rasowych w Polsce, ceny

Zapytaj renomowaną hodowlę kotów o rasę czy cenę. Tu znajdziesz dane kontaktowe do hodowców.


Źródło: FIFe, Wikipedia, FIFe World Cat Show 2019,18,20 - FB Images: Giorgio Fioravanti