Kot Brytyjski

Charakterystyka

Rasa zarejestrowana w 1960 / 1977 / 1981 r.

Gruba, pluszowa sierść jest zaskakująco aksamitna w dotyku. Kolor który jest wiztówką rasy to niebieski z odcieniem szarości, ale mamy również ponad 30 uznanych innych kolorów i wzorów. Koty te potrafią wytrwać ka każdej pogodzie i warunkach. Są odporne na niewygody i łatwo sie adoptują.

Sylwetka brytyjskiego to klasyczny tym "cobby". Muskularne, dobrze zbudowane w średnich i dużych okazach. "Okrągły" to kluczowe słowo opisujące tę rasę, ponieważ ma okrągłą twarz, oczy i uszy. Oczy miedziane lub ciemnopomarańczowe, zielone lub niebiesko-zielone, preferowane zielone. Grube szyje, szeroka klatka piersiowa, średniej wielkości nogi i zaokrąglone łapy z grubym u nasady ogonem. Osiągnięcie dojrzałości fizycznej zajmuje do pięciu lat.

Kolory kotów brytyjskich

Kolory jednolite - czarny, biały, niebieski, czekoladowy, czerwony, kremowy, płowy

Czarny

Czarny jednolity ma piękną błyszczącą sierść, która powinna być bez żadnych akcentów w innym kolorze. Także poduszki, wąsy nos powinny być czarne. Młode mają rudawy połysk.

Biały

Brytyjskie Białe powinny mieć oczy szafirowe, złote, miedziane, pomarańczowe lub różnookie. U kotów niewystawianych bywają również zielone. Koty głuche powinny być wykluczone z hodowli. Poduszki, wąsy i nos powinnny być różowe.

Niebieski

Tym co pierwotnie przyciągało u tych kotów, był ich jednolity kolor, gdyż kiedyś jednobarwne koty pojawiały sie niezwykle rzadko. Honorowe miejsce zajmował kot niebieski. Tak naprawdę jest to barwa niebiesko-szara. Konkursy piekności wymagają barw bez znaczeń w innym kolorze, barwa musi być idealnie czysta. Niektóre kocięta rodzą się z pregowaniem lub innymi znakami, które znikają po czasie.

Pręgowany

Kolory tabby - klasyczny, srebrny-tabby, złoty-tabby

Wyróżnia się trzy rodzaje pręgowania: klasyczny, tygrysi i centkowany. Znaczenia powinny być wyraźne. Pręgowanie to podstawowy deseń kota domowego. Wszyscy przodkowie kotów domowych były pręgowane.

Cechą charakterystyczną dla pręgusów jest "M" na czole, która według legendy powstała gdy prorok Mahomet pogłaskał kota. Bez względu na rysunek na futrze reszty ciała, znak M zawsze występuje.

Nakrapiane, końcówkowe (tipped)

Kolory tipped - srebrny-tipped, złoty-tipped

Charakteryzuje sie białym tzronem włosa z końcówka w kolorze innym lecz jednolitym. Taka barwo powinna się pojawiac na głowie, grzbiecie, bokach, kończynach, uszach i ogonie; podbródek, brzuch i spód ogona muszą być białe. Jednolita końcówka jest ważniejsza niż długość końcówki każdego włosa. Nogi mogą wykazywać czubek zmniejszający się w kierunku stóp. Nie powinno być znaczeń pręgowania; kolor opuszek i nosa powinien harmonizować z końcówkami włosa.

Punktowy (syjamski wzór)

Kolory punktowe - dymny-punktowy, tabby-punktowy, srebrny-tabby-punktowy, złoty-tabby-punktowy, punktowy z białym, dymny z białym, tabby-punktowy z białym, srebrny-punktowy z białym, złoty punktowy z białym

Szata nie moze mieć znaczeń i pręgowania. Kolor pojawia się punktowo i rozjaśnia się w kierunku białego.

Van Arlrkin (łatki z białym)

Kolory van - jednolite kolory, dymny, tabby, srebrny-tabby

Dopuszczalne są wariacje łat w określonych kolorach i wzorach. Kot powinien być w wiekszości pokryty sierścią w kolorze białym.

Bikolor (łatki symetryczne, biały brzuch 2/3 koloru na korpusie, twarzy i nogach)

Kolory bikolorów - jednolite kolory, dymny, tabby, srebrny-tabby, złoty-znaki-tabby

Równe łaty na białym tle. Gdy wprowadzano ten typ rasy, wymagano by łaty były symetryczne - ideał stał się nieosiągalny. Obecnie wymaga się by łaty były duże i w miarę symetrycznie rozłożone na głowie, plecach i ogonie. 2/3 powierzchni powinien zajmować kolor. Na jednolitych łatach nie może być innych znaków.

Precyzyjne opisy kolorów znajdujasie w PDF - e u dołu strony.

Cechy wyglądu w skrócie

Ciało – duży lub średni, krępy (ale nie gruby)
Głowa – nieco dłuższa niż szersza, miękko zaokrąglona, raczej masywna i zaokrąglona, czoło szerokie, kości policzkowe dobrze rozwinięte
Oczy – okrągłe, duże, daleko od siebie osadzone, miedziane, ciemno-pomarańczowe, zielone (preferowane), niebiesko-zielone, różnookie
Nos – średniej długości, szeroki, z profilu z lekkim wcięciem
Uszy – średniej wielkości, dobrze otwarte u nasady, końcówki zaokrąglone z długimi włoskami wewnątrz i kępkami, spora szerokość między uszami, lekko pochylone do przodu
Łapy – krótkie, mocne w budowie, zaokrąglone mocno przy palcach
Ogon – krótki i gruby okrągło zakończony
Futro – krótkie i gęste, nie leży płasko z gęstym podszerstkiem, drobna konsystencja, tekstura powinna być "chrupiąca" w dotyku
Kolory – każdy włos powinien mieć jednolity kolor aż do nasady, z wyjątkiem odmian pręgowanych i srebrnych (W przypadku odmian kolorystycznych zapoznaj się z PDF - em u dołu strony)