Kot Brytyjski Krótkowłosy
kat. Krótkowłose i Somalijskie
Ta rasa prawdopodobnie powstała z domowych kotów przywiezionych na Wyspy Brytyjskie z koloni rzymskich około 2 tysiące lat temu. Dzisiejsza rasa krótkowłosych brytyjskich kotów, posiada dokładne standardy i mówi o różnicach między popularnymi domowymi kotami a hodowlanymi.
Krótkowłose Brytyjskie (Cat British Sortchair) to ważni przedstawiciele kocich ras w XIX w. Wydawały się zagubione pośród Persów czy Angor, które zajmowały szczególnie ważne miejsce na wystawach. Tak było do 1930 r. po czym rasa nabrała większego znaczenia, odrodziła się. Wyselekcjonowano i stworzono koty o ładnym wyglądzie z wieloma typami ubarwienia.
W dniu dzisiejszym preferowany jest kolor jednolity nad pręgowanym umaszczeniem z czego najbardziej cenionym jest niebiesko-szary, czasami noszący status osobnej rasy – Brytyjski Niebieski.
Brytyjskie krótkowłose doznały dużego uszczerbku w czasie II Wojny światowej. Wiele lat po wojnie parę samców tego gatunku pozostało i przy dużych wysiłkach krzyżowania kociąt odzyskano krótkowłosego o zagubionych cechach. Rasę ustabilizowano w 1950 r. podczas krzyżówek z Niebieskimi Persami, dzięki czemu udało się uzyskać Brytyjskiego.
Pod koniec IX w. Harrison Weir, angielski rysownik, fascynat kotów jak również ojciec i pomysłodawca wystaw kotów – opisał brytyjskie koty w książce „Nasze koty” (Our Cats) z 1892 r. Nazwano je Brytyjskie, aby nadać im szczególne cechy i scharakteryzować odmianę.
Rasy w tamtym czasie określano gównie na bazie maści kota, koloru futra. Cecha ta była wyznacznikiem głównym nie jak w obecnie, budowa ciała. Harrison Weir wraz z bratem byli pierwszymi wystawcami na pokazie kotów w Cristal Palace w Londynie w 13.07.1871 r. Patronat nad pokazami trzymał National Cat Club oraz Scottish Cat Club.
Po latach 20-tych sytuacja się zmieniła. Wtedy bardziej podobały się koty perskie lub zupełnie nowe rasy. Brytyjskie znikneły na długi czas i choć odzyskały obecnie swoją dawną pozycję nie udało im się osiągnąć tak dużej sławy jak niegdyś. Brak kotów, które podtrzymały by rasę spowodowała lekki jej upadek. Tak też po wojnie, by wzmocnić brytyjskiego, musiano wspierać się krzyżówkami z persami. Skomplikowało to ocenę rasy ponieważ niegdyś była to rasa naturalna. Wpływy krzyżówek szcególnie widać po kształcie głowy.
Koty wpisywano do ras gdy były trzecim pokoleniem. To nie był dobry sposób by zapewnić czystość rasie. Do dziś widać u brytyjczyków cechy kotów perskich czego nie można powiedzieć o naturalnej rasie Amerykańskich Krótkowłosych.
Od lat 50. XX w. Brytyjski kot krótkowłosy wrócił do łask. Zaczoł zajmować wysokie pozycje na pokazach.
Charakter i opieka
Typowy Brytyjski Krótkowłosy jest miły, łagodny i bardzo inteligentny, co czyni go wymagającym. Generalnie jest cichy. Nie jest akrobatą jak syjamski i nie miałczy za dużo. Nie denerwują się gdy zostają same w domu. Krótkowłose wymagają regularnego czesania futra by utrzymać go w odpowiednim stanie. Szczególnie ważnym jest to by młode kocięta przyzwyczajać do czesania i szczotkowania by nie znienawidziły tego zabiegu w przyszłości.
Kolory kotów brytyjskich
Szaro-niebieski
To co najbardziej przyciągneło wielbicieli tych kotów to ich jednolity kolor. Ta cecha u innych krótkowłosych pojawia się dosyć rzadko. Honorowe miejsce zajmował Niebieski. Ten też jako pierwszy został uznany w Ameryce. Tak naprawdę jest on koloru niebiesko-szarego. Standard jednolitego koloru wymaga by kot był w jasno lub ciemno niebieski bez białych akcenów. Niektóre kocięta mają znaki pręgowania ale zanikają one z wiekiem.
Czarny
Czarny jednolity, bez żadnych akcentów w innym kolorze. Także poduszki, wąsy nos powinny być czarny.
Biały
Brytyjskie Białe powinny mieć oczy szafirowe, złote, miedziane, pomarańczowe lub różnookie. U kotów niewytawianych bywają również zielone. Koty głuche powinny być wykluczone z hodowli. Poduszki, wąsy i nos powinien być różowy.
Pręgowany
Wyróżnia się trzy rodzaje pręgowania: klasyczny, tygrysi i centkowany. W kolorach: brązowym, rudym, srebrnym i niebieskiem. Znaczenia powinny być wyraźne. Pręgowanie to podstawowy deseń kota domowego. Wszyscy przodkowie kotów domowych byly pręgowani.
Gdy sprawdzimy ang. słowo TABBY (pręgowanie) w słowniku etymologicznym znajdziemy odwołanie do bagdackiej dzielnicy Attabiya. Tam w XVII w. produkowano błyszczącą, mieniącą się takninę jedwabną o nazwie Mora lub Tafta. W starofrancuskim "tabi" oznaczało jedwab. Więc powiązanie tych znaczeń i skojarzeń utworzyło nazwę Tabby dla kota.
Cechą charakterystyczną dla pręgusów jest "M" na czole, która według legendy powstała gdy prorok Mahomet pogłaskał kota. Bez względu na rysunek na futrze reszty ciała, znak M zawsze występuje.
Cętki
Cętkowania różnią się pod względem rozmieszczenia i kształtu (okrągłe, owalne). Podwójne rzędy cętek biegną wzdłuż kręgosłupa i na brzuchu. Na nogach i na ogonie powinny być cętki i przerywane pierścienie.
Inne odmiany kolorystyczne
Szylkretowe, niebiesko-kremowe, bikolory, dymne, tipped (nakrapiane). Wszystkie dopuszczone do wystaw kolory opisane są na stronach organizacji felinologicznych. U dołu strony jest opis stowarzyszenia FIFe tam też są wszystkie normy kolorów.
Cechy
Raczej silny, umięśniony i solidny w budowie. Okrągłe oczy, tważ, łapki.
Kat. – krótkowłose i somalijskie
Ogólna budowa – duży i krępy (nie gruby i nie z nadwagą)
Futro – krótkie i sztywne niepodwójne i niewełniste, sztywne i sprężyste w dotyku
Głowa – bardzo szeroka i okrągła z dobrze rozwiniętymi policzkami osadzona na krótkiej grubej szyi
Nos – średnio szeroki z delikatnym wgłębieniem w profilu
Broda – mocna i dobrze rozwinięta broda
Oczy – duże, okrągłe i szeroko otwarte
Uszy – średniego rozmiaru, szerokie u podstawy, zaokrąglone czubki i szeroko rozstawione od siebie
Ciało – między średnim a dużym, z szeroka klatką piersiową
Nogi – krótkie do średnich w długości, grubokostne Łapy – zaokrąglone
Ogon – proporcjonalny do długości ciała, gruby przy podstawie, stożkowaty i zaokrąglony koniec
Standard FIFe
BRI – kot brytyjski (British)
Poniżej kody cech zewnetrznych kota, ustalone przez organizacje FIFe. Wszelkie zmiany i aktualny opis dostepny na stronach Organizacji. Federation Internationale Féline
Jest 15 grup z czego każda ma odmienne oznaczenie w zależności od koloru i maści kota.
1. biały: BRI w 61/62/63/67 A, B, C, F, J
2. czarny, niebieski, czekoladowy, liliowy, czerwony, kremowy: BRI n/a/b/c/d/e B
3. czarny, niebieski, czekoladowy, liliowy szylkretowy: BRI F/g/h/j B
4. dymny: BRI n/a/b/c/d/e/f/g/h/j s B
5. odcień srebrnego, muszlowy: BRI n/a/b/c s 11/12 D, G
6. odcień złotego, muszlowy: BRI n/a y 11/12 D, G
7. pręgowany: BRI n/a/b/c/d/e/f/g/h/j/ 22/23/24 B, G
8. srebrny pręgowany: BRI n/a/b/c/d/e/f/g/h/j/ s 22/23/24 62/64 B, E, G, H
9. złoty pręgowany: BRI n/a y 22/23/24 D, G
10. van, arlekin, bikolor: BRI n/a/b/c/d/e/f/g/h/j 01/01/ 61/62/63 A, B, C I ; BRI n/a/b/c/d/e/f/g/h/j 03
11. van, arlekin, bikolor dymny: BRI n/a/b/c/d/e/f/g/h/j s 01/02 61/62/63 A, B, C, I ; BRI n/a/b/c/d/e/f/g/h/j s 03
12. van, arlekin, bikolor pręgowany: BRI n/a/b/c/d/e/f/g/h/j 01/02 21 61/62/63 A, B, C, I
13. van, arlekin, bikolor srebrny pręgowany: BRI n/a/b/c/d/e/f/g/h/j 01/02 21 61/62/63 A, B, C, E, I ; BRI n/a/b/c/d/e/f/g/h/j s 03 22/23/24 62/63 B, E
14. kolorpoint: BRI n/a/b/c/d/e/f/g/h/j 33 F 15. pręgowany point: BRI n/a/b/c/d/e/f/g/h/j 21 33 F
Kolory futra
n – czarny (black)
a – niebieski (blue)
b – czekoladowy (chocolate)
c – liliowy (lilac)
d – rudy (red)
e – kremowy (cream)
f – szylkret czarny (black tortie)
g – szylkret niebieski (blue tortie)
h – szylkret czekoladowy (chocolate tortie)
j – szylkret liliowy (lilac tortie)
w – biały (white)
s – oznacza kolor srebrny, w wypadku kotów nie pręgowanych nazywany zwyczajowo dymnym
y – oznacza kolor złoty
Oznaczenie rysunku na sierści
03 – dwubarwny (bicolour)
21 – nieokreślony rysunek pręgowania – np. u kotów z oznaczeniami point (unspecified tabby pattern)
22 – rysunek pręgowany tabby (blotched tabby)
23 – rysunek tygrysi tabby (mackerel tabby)
24 – rysunek cętkowany tabby (spotted tabby)
33 – znaczenia himalajskie point (syjamskie) (Himalayan pointed pattern)
Oznaczenie koloru oczu
61 – niebieski 62 – pomarańczowy
63 – różne – jedno pomarańczowe, drugie niebieskie
64 – zielony
Inne oznaczenia
A – oczy ciemno niebieskie
B – oczy miedziane lub ciemnopomarańczowe
C – różnookie: jedno oko ciemnoniebieskie i drugie miedziane lub ciemno pomarańczowe
D – oczy zielone lub niebiesko zielone, zielone są preferowane, obwódka w kolorze tippingu, deseniu
E – oczy zielone lub żółtawozielone, preferowane zielone
F – intensywnie ciemno niebieskie ( jak syjamskie)
G – futro cętkowane w ciemnym kolorze (końcówki włosów)
H – koty z zielonymi i miedziano-pomarańczowymi oczami są oceniane w osobnej klasie
I – inne wariacje kolorów oczu u Van i Arlekin są oceniane w osobnej klasie
J – U BRI 61/62 są oceniane w tej samej klasie
