Charakterystyka rasy

Rasa zarejestrowana przez FIFe w 2004 r.

To rasa kota pochodząca z Rosji, a dokładniej z Wysp Kurylskich na Oceanie Spokojnym. Ich geste futro i silna budowa jest wynikiem zimnego klimatu, w którym żyją. To koty średnie lub duże o dzikim wyglądzie z krótkimi bobtailowymi ogonami jak pompony. Mają zwarte korpusy i szerokie klatki piersiowe, które dają ogólne wrażenie siły i mocy. Istnieją odmiany kurylijskie o długiej i krótkiej sierści. Obydwie odmiany mają średni podszerstek i jedwabistą powłokę wierzchnią, długowłose mają również kryzę, bryczesy, kępki futra między palcami i ogony z dłuższym futerkiem. Ta rasa występuje w różnych kolorach i wzorach – w tym dwukolorowa, łaciata, szylkretowa, jednolita, dymna, srebrna i złota.

Są to koty o spokojnym i łagodnym usposobieniu, przyjazne i lojalne wobec swoich właścicieli. Są bardzo inteligentne i szybko uczą się nowych rzeczy. Wymagają jednak dużej uwagi i codziennej interakcji z człowiekiem, aby zachować swoje pozytywne cechy charakteru.

Kurylski Bobtail Krótkowłosy to rasa, która nie jest jeszcze zbyt popularna poza swoim ojczystym krajem, dlatego też trudno znaleźć je w hodowlach poza Rosją.

Kot Kurylski - model 3D

Kot Kurylski - model 3D

Kot Kurylski Bobtail Krótkowłosy
Kot Kurylski Bobtail Krótkowłosy
Kot Kurylski Bobtail Krótkowłosy
Kot Kurylski Bobtail Krótkowłosy

Historia rasy

Kurylski Bobtail pochodzi Wysp Kurylskich, gdzie żyje wolno jako domowy kot. Wyspy te leżą między rosyjskim Półwyspem Kamczatka a Japonią na Morzu Ochockim (Północny Pacyfik). Jest to naturalna rasa, która istniała w izolacji przez długi okres (co najmniej 100-150 lat).

W Rosji istnieje kilka dokumentów odnoszących się do kotów z krótkim ogonem, które zostały udomowione z wyspy przez członków armii lub naukowców w połowie XX w. Z uwagi na charakter tych kotów zyskały popularność, nawet nie będąc jeszcze uznane jako rasa.

Pierwszy raz był pokazany na wystawie w Rosji w 1990 r. Wielu ekspertów miało obawy, że te rosyjskie koty z krótkim ogonem po prostu są Japońskimi Bobtailami tylko o ciężkiej budowie.

Pierwszymi hodowcami Kurylskiego była Lilia Ivanova (Hodowla Kunashir, Długowłose) i Tatiana Boczorowa (Hodowla Renessance, Krótkowłose). Przedstawiały koty na wystawach zadając znawcom pytanie – „jaka to rasa?”. W 1997 r. Elena Ponomarewa rozpoczęła hodowle (Hodowla Alexander-Fred, Długowłose i Krótkowłose).

W 1995 Kurylski Bobtail został wpisany w poczet WCF. W 2003 roku rasa została zapisana do katalogu europejskiej organizacji FIFe.

Istnieją przypuszczenia, że Kurylski Bobtail jet efektem krzyżówki kota domowego z Japońskim Bobtailem. Są też przypuszczenia, iż krótki ogon jest wynikiem działania innych genów, niepochodzących od japońskich kotów czy kota Manx. Uznano jednak, że rasa ta jest różna od japońskiej i sylwetka bardziej nawiązuje do Kota Syberyjskiego.

Naukowcy z SFF (Selected Feline Federation) zaproponowali nowej rasie nazwę Kurylski Bobtail. Koty brały pierwszy raz udział w wystawie w Czechach, następnie w Belgii.

Cechy wyglądu w skrócie

Ciało – umięśnione, solidna struktura kostna, grzbiet wykazuje delikatną krzywiznę od ramion do wyższego zadu
Głowa – duża, w kształcie trapezu, zaokrąglona w konturach, szeroka na wysokości kości policzkowych, lekko zaokrąglony profil
Oczy – duże, okrągłe, daleko oddalone od siebie i lekko skośne
Nos – z delikatnm spadkien od czoła do szerokiego, średnio długiego prostego nosa, bez wyraźnego stopu
Uszy – średniej wielkości, szerokie u nasady, otwarte, lekko wysunięte do przodu,zaokrąglone na końcach, rozstawione szeroko, średnio wysokie, odległość między uszami jest równa szerokości jednego uchaty
Łapy – średniej długości, mocne, tylne nogi dłuższe niż przednie
Ogon – składa się z jednego lub więcej krzywych lub dowolnej ich kombinacji, jest sztywny lub elastyczny, kierunek krzywizn nie ma znaczenia, widoczna długość ogona (bez szaty) od 3 do 8 cm., wielkość i kształt ogona powinny współgrać z ogólnym wyglądem kota.
Futro – gęste, dość delikatne w konsystencji, krótkie z solidną sierścią okrywową i umiarkowanym podszerstekiem
Kolory – wszystkie kolory z wyjątkiem kolorpointów, czekolady, cynamonu, płowego, liliowego i owych kolorów połączonych z bielą, dozwolona dowolna ilość bieli w zatwierdzonych kolorach tj. biała strzałka, medalion, pierś, brzuch, biel na łapach (dokładny opis dopuszczalnych kolorów jest w PDF-e u dołu strony)

Istnieje kilka typów ogona:
Suszka: od 2 do 8 kręgów silnie odkształcone i połączone ze sobą. Ogon jest często wyprostowany lub lekko wygięty do dołu;
Spirala: od 5 do 10 kręgów tworzących spiralę lub hak. To jest najbardziej poszukiwanych na typ ogona;
Bicz: od 5 do 10 kręgów się prosto i pomiaru około 2 /3 długości normalnego ogona;
Opóźniony: od 5 do 7 kręgów normalne uruchomienie (prosty), a następnie zakończoną hakiem. Ten typ ogona jest uważana za wadę.

Wady dysklasyfikujące

Smukły typ japoński, krótkoogonowy, ekstremalnie łukowaty grzbiet nie harmonizujący z wyglądem kota, długość ogona od 8 do 12 cm lub mniej niż 3 cm, ogon z jednym kręgiem, deformacje kręgów kręgosłupa, brak kości ogonowej, krótki prosty ogon bez krzywizn, ogon dłuższy niż 12 cm.

Kot Kurylski Bobtail Krótkowłosy

Wideo - Kot Kurylski Bobtail Krótkowłosy

Szukasz kota?

Zapytaj Felis Polonia.


Źródło: FIFe, Wikipedia, DK Find Out