Charakterystyka rasy
Rasa zarejestrowana przez FIFe w 2004 r.
To rasa kota pochodząca z Rosji, a dokładniej z Wysp Kurylskich na Oceanie Spokojnym. Ich geste futro i silna budowa jest wynikiem zimnego klimatu, w którym żyją. To koty średnie lub duże o dzikim wyglądzie z krótkimi bobtailowymi ogonami jak pompony. Mają zwarte korpusy i szerokie klatki piersiowe, które dają ogólne wrażenie siły i mocy. Istnieją odmiany kurylijskie o długiej i krótkiej sierści. Obydwie odmiany mają średni podszerstek i jedwabistą powłokę wierzchnią, długowłose mają również kryzę, bryczesy, kępki futra między palcami i ogony z dłuższym futerkiem. Ta rasa występuje w różnych kolorach i wzorach – w tym dwukolorowa, łaciata, szylkretowa, jednolita, dymna, srebrna i złota.
Są to koty o spokojnym i łagodnym usposobieniu, przyjazne i lojalne wobec swoich właścicieli. Są bardzo inteligentne i szybko uczą się nowych rzeczy. Wymagają jednak dużej uwagi i codziennej interakcji z człowiekiem, aby zachować swoje pozytywne cechy charakteru.
Kurylski Bobtail Krótkowłosy to rasa, która nie jest jeszcze zbyt popularna poza swoim ojczystym krajem, dlatego też trudno znaleźć je w hodowlach poza Rosją.
Kot Kurylski - model 3D
Historia rasy
Kurylski Bobtail pochodzi Wysp Kurylskich, gdzie żyje wolno jako domowy kot. Wyspy te leżą między rosyjskim Półwyspem Kamczatka a Japonią na Morzu Ochockim (Północny Pacyfik). Jest to naturalna rasa, która istniała w izolacji przez długi okres (co najmniej 100-150 lat).
W Rosji istnieje kilka dokumentów odnoszących się do kotów z krótkim ogonem, które zostały udomowione z wyspy przez członków armii lub naukowców w połowie XX w. Z uwagi na charakter tych kotów zyskały popularność, nawet nie będąc jeszcze uznane jako rasa.
Pierwszy raz był pokazany na wystawie w Rosji w 1990 r. Wielu ekspertów miało obawy, że te rosyjskie koty z krótkim ogonem po prostu są Japońskimi Bobtailami tylko o ciężkiej budowie.
Pierwszymi hodowcami Kurylskiego była Lilia Ivanova (Hodowla Kunashir, Długowłose) i Tatiana Boczorowa (Hodowla Renessance, Krótkowłose). Przedstawiały koty na wystawach zadając znawcom pytanie – „jaka to rasa?”. W 1997 r. Elena Ponomarewa rozpoczęła hodowle (Hodowla Alexander-Fred, Długowłose i Krótkowłose).
W 1995 Kurylski Bobtail został wpisany w poczet WCF. W 2003 roku rasa została zapisana do katalogu europejskiej organizacji FIFe.
Istnieją przypuszczenia, że Kurylski Bobtail jet efektem krzyżówki kota domowego z Japońskim Bobtailem. Są też przypuszczenia, iż krótki ogon jest wynikiem działania innych genów, niepochodzących od japońskich kotów czy kota Manx. Uznano jednak, że rasa ta jest różna od japońskiej i sylwetka bardziej nawiązuje do Kota Syberyjskiego.
Naukowcy z SFF (Selected Feline Federation) zaproponowali nowej rasie nazwę Kurylski Bobtail. Koty brały pierwszy raz udział w wystawie w Czechach, następnie w Belgii.
Cechy wyglądu w skrócie
Ciało – umięśnione, solidna struktura kostna, grzbiet wykazuje delikatną krzywiznę od ramion do wyższego zadu
Głowa – duża, w kształcie trapezu, zaokrąglona w konturach, szeroka na wysokości kości policzkowych, lekko zaokrąglony profil
Oczy – duże, okrągłe, daleko oddalone od siebie i lekko skośne
Nos – z delikatnm spadkien od czoła do szerokiego, średnio długiego prostego nosa, bez wyraźnego stopu
Uszy – średniej wielkości, szerokie u nasady, otwarte, lekko wysunięte do przodu,zaokrąglone na końcach, rozstawione szeroko, średnio wysokie, odległość między uszami jest równa szerokości jednego uchaty
Łapy – średniej długości, mocne, tylne nogi dłuższe niż przednie
Ogon – składa się z jednego lub więcej krzywych lub dowolnej ich kombinacji, jest sztywny lub elastyczny, kierunek krzywizn nie ma znaczenia, widoczna długość ogona (bez szaty) od 3 do 8 cm., wielkość i kształt ogona powinny współgrać z ogólnym wyglądem kota.
Futro – gęste, dość delikatne w konsystencji, krótkie z solidną sierścią okrywową i umiarkowanym podszerstekiem
Kolory – wszystkie kolory z wyjątkiem kolorpointów, czekolady, cynamonu, płowego, liliowego i owych kolorów połączonych z bielą, dozwolona dowolna ilość bieli w zatwierdzonych kolorach tj. biała strzałka, medalion, pierś, brzuch, biel na łapach (dokładny opis dopuszczalnych kolorów jest w PDF-e u dołu strony)
Istnieje kilka typów ogona:
Suszka: od 2 do 8 kręgów silnie odkształcone i połączone że sobą. Ogon jest często wyprostowany lub lekko wygięty do dołu;
Spirala: od 5 do 10 kręgów tworzących spiralę lub hak. To jest najbardziej poszukiwanych na typ ogona;
Bicz: od 5 do 10 kręgów się prosto i pomiaru około 2 /3 długości normalnego ogona;
Opóźniony: od 5 do 7 kręgów normalne uruchomienie (prosty), a następnie zakończoną hakiem. Ten typ ogona jest uważana za wadę.
Wideo - Kot Kurylski Bobtail Krótkowłosy
Standard FIFe
KBS – kot kurylski bobtail krótkowłosy (Kurilean Bobtail shorthair)
Wszelkie zmiany i aktualny opis dostepny na stronach organizacji - Federation Internationale Féline. (www.fifeweb.org)
Wady dysklasyfikujące
Smukły typ japoński, krótkoogonowy, ekstremalnie łukowaty grzbiet nie harmonizujący z wyglądem kota, długość ogona od 8 do 12 cm lub mniej niż 3 cm, ogon z jednym kręgiem, deformacje kręgów kręgosłupa, brak kości ogonowej, krótki prosty ogon bez krzywizn, ogon dłuższy niż 12 cm.
Szukasz hodowli kotów?
Zapytaj w Felis Polonia.
Polska Federacja Felinologiczna Felis Polonia to największa w naszym kraju organizacja reprezentująca Kluby i Stowarzyszenia Felinologiczne. (www.felispolonia.eu)
Znajdź hodowlę, zapytaj o cenę
Źródło: FIFe, Wikipedia, DK Find Out