Kot Orientalny Krótkowłosy

Koty o syjamskiej budowie ciała ale nie posiadające wymaganych barw punktowych są uważane przez niektóre związki w tym FIFe jako Orientalne. W zasadzie kot Orientalny jest pod wszelkimi względami taki sam jak syjamski poza brakiem dymnych punktów innego koloru futra. Wywodzi się od kotów syjamskich. Ma trochę cichszy od nich głos ale jest równie rozmowny.

Orientalne koty były znane przez wiele lat ale po raz pierwszy zdobyły popularność we wczesnych latach 60-tych, kiedy kilku wielbicieli rozpoczęło hodowlę w dużej różnorodności kolorów. Niektórzy specjalizowali się w paru tylko kolorach lecz wszyscy przykładali wielka uwagę w czasie selekcji do cech charakteru, kondycji, dobrego temperamentu jak również do ładnego wyglądu. Niektóre z nich były osiągnięte jako boczne gałęzie głównego programu hodowlanego syjamskich i innych powstałych po kolejnych eksperymentach genetycznych. Jasno brązowy stanął u podstawy całej serii kolorów, jak Orientalny Biały z szafirowymi oczami.

Brytyjski GCCF ustanowił jednobarwne syjamskie jako Orientalne Zagraniczne. Zagraniczne czekoladowe zostały nazwane – Hawana. Europejska FIFe i brytyjska Cat Association of Britain uznała całą grupę tych kotów jako Orientalne i podobnie też amerykańska CFA. Organizacje różnie nazywałaby barwy tych kotów.

Przyjęła się systematyka rasy CFA – rozdziela rasę na 5 grup. Kolory jednolite, cieniowane, przypalane, pręgowane i srebrne. W ten sposób Orientalne zdobyły status czempiona w 1987 r. Następnego roku wiele orientalnych znalazło się pośród 20 najlepszych w rankingu CFA. W Brytanii każdy kolor tego kota musiał być klasyfikowany oddzielnie. Od 1995 r. ich status jako grupy nadal jest w ciągłej dezorganizacji.

Te koty nazywane są również „tęczowymi”, występują aż w 13 odmianach umaszczenia. Wyglądają jak Syjamskie lecz nie mają punktowego zabarwienia futra. Koty tej rasy z charakteru przypominają psy – to border collie wśród kotów, miauczą głośno i często. Są bardzo gadatliwe. Uwielbiają ludzi są bardzo inteligentne i łatwo się uczą. Kot Orientalny Krótkowłosy został wyhodowany w latach 50-tych i 60-tych XX w. krzyżując koty: Krótkowłose z Rosyjskimi Niebieskimi i Abisyńskimi .

Odmiana długowłosa powstała w latach 70-tych po skrzyżowaniu Orientalnych Krótkowłosych z kotami Rosyjskimi Niebieskimi i Balijskimi. Praca nad rasą skupiła się na podobieństwie do Syjamskiego. To rasa bardzo pomieszana genetycznie dlatego rzadko u nich występują wady wrodzone. Żyją nawet do 20 lat.

---

Charakter i opieka

Orientalny jest ekstrawertykiem, inteligentny i bardzo uczuciowy. Jest aktywny i chętny do zabawy, natomiast nie lubi przebywać sam. Są naturalnie bardzo czystymi kotami. Drobne i krótkie futro jest łatwe do utrzymania. Duże uszy potrzebują regularnego czyszczenia. Koty te powinny mieć do dyspozycji drapak czyli deskę w, którą będą wbijać swoje pazury.

---

Cechy

Kat. – syjamskie i orientalne
Budowa ogólna – średniej wielkości, długi i szczupły
Futro – bardzo krótkie, drobne, błyszczące, leżące blisko skóry
Głowa – średniej wielkości w proporcji do ciała w kształcie klina z prostymi liniami
Nos – długi i prosty, bez przełamania
Broda – średniej wielkości w prostej linii z czubkiem nosa
Oczy – średniej wielkości w kształcie migdała. Ustawione trochę skośnie w stosunku do nosa
Uszy – duże i spiczaste, o szerokiej podstawie, rozstawione tak że kontynuują linie klina
Ciało – długie i szczupłe, dobrze umięśnione. Ramiona nie powinny być szersze niż biodra
Nogi – długie i drobne w proporcjach do ciała
Łapy – małe i owalne Ogon – bardzo długi cienki u podstawy i zwężający się ku końcowi