Kot Kurylski Bobtail Długowłosy

Charakterystyka rasy

Rasa zarejestrowana przez FIFew 2004 r.

Kurylski Bobtail długowłosy to jedna z ras kotów, która pochodzi z Rosji, a dokładniej z wyspy Sachalin i Kamczatki na Morzu Ochockim. Jest to dość rzadka rasa kotów, która jest zwykle nieco większa i bardziej masywna od innych kotów. Rasa ta charakteryzuje się charakterystycznym bobtailowym ogonem - jest on krótki i przypomina kształtem kłębek. Ogon ten ma około 8-12 cm długości i składa się z kilku kręgów, co nadaje mu unikalny kształt.

W odróżnieniu od Kurylskiego Bobtaila Krótkowłosego, ta rasa ma dłuższą i bardziej puszystą sierść. Są to koty średniej wielkości, masywne i dobrze umięśnione, z mocnymi kośćmi. Ich twarz jest szeroka z krótkim pyskiem i niewielkimi uszami, a oczy mają kształt migdałów i są zazwyczaj w kolorze złota lub zielonego. Sierść występuje w różnych kolorach, od jednolitych po pręgowane, łaciate czy plamiste.

Koty te są bardzo inteligentne, ciekawskie i żywiołowe, lubiące spędzać czas na zabawie i interakcji z ludźmi. Są towarzyskie i przyjacielskie koty, które dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, w tym z psami.

Podsumowując, Kurylski Bobtail długowłosy to rasa kota o pięknej, puszystej sierści, charakterystycznym ogonie i przyjaznym, towarzyskim charakterze.

Cechy

• Waga: 3 - 6 kg / Wiek ok.: 15 - 20
• Łagodność - ♥ ♥ ♥ ◯ ◯
• Inteligencja - ♥ ♥ ♥ ◯ ◯
• Szkolenie - ♥ ♥ ♥ ◯ ◯
• Pielęgnacja - ♥ ♥ ♥ ♥ ◯
• Linienie - ♥ ♥ ♥ ◯ ◯
• Dla dzieci - ♥ ♥ ◯ ◯ ◯
• Dla psów - ♥ ♥ ◯ ◯ ◯
• Rozmowność - ♥ ♥ ◯ ◯ ◯

Charakter

• Są bardzo inteligentne

• Są przyjacielskie i oddane, uwielbiają głaskanie i siedzenie na kolanach.

• Tolerują w swoim otoczeniu inne zwierzęta i dzieci. Są ekstremalnie przyjacielskie.

• So ufne, towarzyskie o bardzo zrównoważonych osobowościach.

• Pod kołdrą lub na kolanach to ich ulubione miejsca do spania.

• To umiarkowanie aktywna rasa ale mają błazeńską naturę i lubią się bawić.

• Są inteligentne, szybko się uczączą zasad i poleceń domowych.

• Posiadają imponujące umiejętności skakania.

Opieka

• Sierść nie jest matowa i splątana.

• Zarówno długowłose, jak i krótkowłose odmiany mają niewielkie potrzeby pielęgnacyjne.

• Szczotkowanie raz w tygodniu usunie luźną sierść i sprawi.

• Pazury wymagają comiesięcznego przycinania. Mogą wrosnąć w opuszki łap, prowadząc do bólu lub infekcji.

• Zaplanuj wizyty u weterynarza w celu profesjonalnego czyszczenia zębów.

Dieta

Kurilian Bobtails wymagają wysokiej jakości diety opracowanej dla ich aktualnej grupy wiekowej (np. kociąt, dorosłych, seniorów). Aby utrzymać zdrową wagę kota, odmierzaj posiłki jeśli to konieczne. Nie zapomnij czuwać nad smakołykami (powinny zawierać nie więcej niż 10% kalorii). Wreszcie potrzebuje jak wszystkie koty całodobowego dostępu do świeżej, czystej wody.
Jeden na trzy koty ma nadwagę. A te dodatkowe kilogramy mogą przyczynić się do innych zagrożeń zdrowia, takich jak zapalenie stawów, cukrzyca i problemy z sercem. Weterynarz jest najlepszym źródłem wskazówek dotyczących kontrolowania wagi kota.

Historia rasy

Kurylski Bobtail Długowłosy pochodzi Wysp Kurylskich, gdzie żyje wolno jako domowy kot. Wyspy Kurylskie leżą między rosyjskim Półwyspem Kamczatka a Japonią na Morzu Ochockim (Północny Pacyfik). Jest to naturalna rasa, która istniała w izolacji przez długi okres (co najmniej 100-150 lat).

W Rosji istnieje kilka dokumentów odnoszących się do kotów z krótkim ogonem, które zostały wprowadzone do domu z wyspy przez członków armii lub naukowców w połowie XX w . Z uwagi na charakter tych kotów były bardzo popularne, nawet nie będąc jeszcze uznane jako rasowe.

Pierwszy raz był pokazany na wystawie w Rosji w 1990 r. Wielu ekspertów miało obawy, że te rosyjskie koty z krótkim ogonem po prostu są Japońskimi Bobtailami tylko o ciężkiej budowie.

Pierwszą hodowczynią kota Kurylskiego była Lilia Ivanova (Hodowla Kunashir, Długowłose) i Tatiana Boczorowa (Hodowla Renessance, Krótkowłose), która przedstawiała te koty na wystawach zadając znawcom pytanie – „jaka to rasa?”. W 1997 r. Elena Ponomarewa rozpoczęła hodowle (Hodowla Alexander-Fred, Długowłose i Krótkowłose).

W 1995 Kurylski Bobtail został wpisany w poczet WCF. W 2003 roku rasa została zapisana do katalogu europejskiej organizacji FIFe.

Istnieją przypuszczenia się, że Kurylski Bobtail jet wynikiem krzyżówki kota domowego z Japońskim Bobtailem. Są też przypuszczenia, iż krótki ogon jest wynikiem działania innych genów, niepochodzących od japońskich kotów czy kota Manx. Uznano jednak, że rasa ta jest różna od japońskiej i sylwetka bardziej nawiązuje do Kota Syberyjskiego.

Naukowcy z SFF (Selected Feline Federation) zaproponowali nowej rasie nazwę Kurylski Bobtail. Koty brały pierwszy raz udział w wystawie w Czechach, następnie w Belgii.

Cechy wyglądu w skrócie

• Ciało – umięśnione, solidna struktura kostna, grzbiet wykazuje delikatną krzywiznę od ramion do wyższego zadu

• Głowa – duża, w kształcie trapezu, zaokrąglona w konturach, szeroka na wysokości kości policzkowych, lekko zaokrąglony profil

• Oczy – duże, okrągłe, daleko oddalone od siebie i lekko skośne

• Nos – z delikatnym spadkiem od czoła do szerokiego, średnio długiego prostego nosa, bez wyraźnego stopu

• Uszy – średniej wielkości, szerokie u nasady, otwarte, lekko wysunięte do przodu, zaokrąglone na końcach, rozstawione szeroko, średnio wysokie, odległość między uszami jest równa szerokości jednego ucha, tlko długowłosy z rysimi kępkami i długimi włosami w środku

• Łapy – średniej długości, mocne, tylne nogi dłuższe niż przednie

• Ogon – składa się z jednego lub więcej krzywych lub dowolnej ich kombinacji, jest sztywny lub elastyczny, kierunek krzywizn nie ma znaczenia, widoczna długość ogona (bez szaty) od 3 do 8 cm., wielkość i kształt ogona powinny współgrać z ogólnym wyglądem kota

• Futro – średniej długości, z lekką sierścią ochronną i lekkim podszerstkiem, pożądany bogaty włos na kołnierzu bryczesach i żabot

• Kolory – wszystkie kolory z wyjątkiem kolorpointów, czekolady, cynamonu, płowego, liliowego i owych kolorów połączonych z bielą, dozwolona dowolna ilość bieli w zatwierdzonych kolorach tj. biała strzałka, medalion, pierś, brzuch, biel na łapach

Istnieje kilka typów ogona:

• Suszka: od 2 do 8 kręgów silnie odkształcone i połączone że sobą. Ogon jest często wyprostowany lub lekko wygięty do dołu

• Spirala: od 5 do 10 kręgów tworzących spiralę lub hak. To jest najbardziej poszukiwanych na typ ogona

• Bicz: od 5 do 10 kręgów się prosto i pomiaru około 2 /3 długości normalnego ogona;

• Opóźniony: od 5 do 7 kręgów normalne uruchomienie (prosty), a następnie zakończoną hakiem. Ten typ ogona jest uważana za wadę.

Wady dysklasyfikujące

• Ciało - smukły typ japoński, krótkoogonowy, ekstremalnie łukowaty grzbiet nie harmonizujący z wyglądem kota

• Ogon - długość ogona od 8 do 12 cm lub mniej niż 3 cm, ogon z jednym kręgiem, deformacje kręgów kręgosłupa, brak kości ogonowej, krótki prosty ogon bez krzywizn, ogon dłuższy niż 12 cm.

Szczegółowe opisy znajdują się w linku do PDF-a Federacji u dołu strony.

---

---

Źródło: FIFe, Wikipedia, DK Find Out

---