Urlop. Dokąd z kotem?

TEMATY
Urlop bez kota (idealny opiekun)
Urlop z kotem (dokumenty, szczepienia)

Urlop jest dla wielu osób najpiękniejszym okresem w roku, ale dla posiadaczy kotów bywa czasami bardzo nerwowy. Gdzie ma zostać nasz kot w czasie, kiedy my będziemy się wylegiwać na plaży lub wdychać świeże górskie powietrze? Komu można powierzyć opiekę nad mruczkiem? A może po prostu lepiej zabrać go ze sobą?

Powierzenie kota profesjonalnemu opiekunowi jest kwestią zaufania. Do takiej osoby trzeba mieć nie mniej zaufania niż do niani, którą zostawia się na kilka godzin własnemu dziecku. Ale urlop to nie kilka godzin, lecz zazwyczaj dwa albo trzy tygodnie. Dlatego opiekuna trzeba wybierać z dużą rozwagą. W przeciwnym wypadku nie odpocznie się podczas urlopu ani przez chwilę. Czy w takim razie nie lepiej byłoby zabrać kota ze sobą? Jeżeli miejsce, do którego się wybieramy, ma przyjemny klimat, a zwierzeciu nie grożą w nim zaraźliwe choroby, urlop z kotem może być najlepszym rozwiązaniem problemu. W tym rozdziale piszemy, na co trzeba zwrócić uwagę przy wyborze opiekuna i jak przygotować się do podróży z pupilem.

Urlop bez kota

Urlop zbliża się wielkimi krokami. Wreszcie będzie można odpocząć, zapomnieć o korkach, posiedzeniach i wszystkich niecierpiących zwłoki sprawach. Ale zanim ruszymy, trzeba się przygotować, a właścicielom kotów przygotowania zawsze zabierają znacznie więcej czasu niż osobom nieposiadającym zwierzaków. Już na długo przed wyjazdem powinno być ustalone, kto zajmie się kotem podczas naszej nieobecności. Kto za późno o tym pomyśli, może być zmuszony do zrezygnowania urlopu, bo w ostatniej chwili może się okazać, że naszym pupilkiem nie ma się kto zająć.

Poszukiwany opiekun dla kota

Trzeba zaangażować opiekuna dla kota, i to dobrego opiekuna. Gdzie takiego znaleźć? Albo w kręgu krewnych i przyjaciół, albo przez ogłoszenie w lokalnej gazecie. W większych miastach istnieją agencje opiekunów dla kotów, które zlecają opiekę zaufanym osobom. O kontakt z taką agencją najlepiej zapytać weterynarza. Przy poszukiwaniu agencji lub opiekuna można też skorzystać z Internetu.

Miło mi przedstawić!

Zanim zostawimy kota z opiekunem na dwa lub trzy tygodnie, warto, żeby obie strony się poznały. Muszą się przecież dobrze rozumieć, kiedy zostaną same. Przed powierzeniem opiekunowi swojego zwierzaka i kluczy do mieszkania, warto zaprosić go kilka razy na kawę. Takie spotkania są odpowiednią okazją do pokazania opiekunowi, co kot najbardziej lubi. Warto mu powiedzieć, gdzie nasz pupil lubi być drapany i zademonstrować, jak należy pielęgnować jego sierść.

Pożądane doświadczenie z kotami

Opieka nad kotem najlepiej powierzyć osobie, która ma doświadczenie w tym zakresie. Może się bowiem zdarzyć, że coś pójdzie nie tak i rozpaczliwy telefon z domu może nas zmusić do przerwania urlopu. „Wasz kot zachowuje się jakoś dziwnie. Nie wiem..." - takich słów z pewnością nie chcielibyśmy usłyszeć podczas wypoczynku. Czy w takiej sytuacji polecić opiekunowi, żeby poszedł do weterynarza? Opiekunowie do kotów powinni mieć doświadczenie, aby rozpoznać, czy kot jest chory i wymaga pomocy weterynarza, czy może jego zachowanie jest spowodowane jedynie nastrojem. W razie wątpliwości osoba mająca doświadczenie z kotami sięgnie po radę weterynarza, aby wykluczyć wszelkie ryzyko.

Nawyki żywieniowe

Doświadczony opiekun obserwuje nawyki żywieniowe swojego podopiecznego. Czy kot je więcej czy mniej niż zazwyczaj? Czy odmawia jedzenia? Bardzo ważna jest także ilość wypitej wody. Aby opiekun mógł sobie z czystym sumieniem odpowiedzieć na te pytania, trzeba go przed wyjazdem poinformować o nawykach żywieniowych pupila. A do nich należą także pory podawania posiłku i wychodzenie w określonych porach na spacery. Jeżeli twój pupil należy do kotów żywiących się myszami i pijących wodę w nietypowych miejscach, musisz poinformować o tym opiekuna. Może zwierzę lubi mieć dodatkową miseczkę z wodą w łazience albo na parapecie? Takie rytuały sprawiają, że kot się nie nudzi i motywują go do ruchu. A poza tym opiekun znający nawyki zwierzęcia szybciej zdobywa jego zaufanie.

Co jeszcze powinie wiedzieć opiekun?

Należy go poinformować także o lekach, które zwierzę przyjmuje. Przed wyjazdem poproś weterynarza o plan dawkowania, powiedz mu o planowanym wyjeździe i jego czasie trwania, aby nie być zaskoczonym, jeżeli zadzwoni do niego opiekun. Jeżeli odpowiednio poinstruujesz opiekuna, możesz bez obaw wyruszać na urlop, a podczas wypoczynku ze spokojem myśleć o spotkaniu z pupilem. Rozstanie sprawia, że po powrocie pieszczoty są jeszcze intensywniejsze niż zazwyczaj.

Lista dla opiekuna

Przygotuj kartkę dla opiekuna, na której znajdą się wszystkie ważne adresy i numery telefonów. Powinno się na niej umieścić następujące informacje:

1. Adresy i numery telefonów weterynarza, włącznie z opisem dojazdu.
2. Twój numer telefonu podczas urlopu; numer faksu lub adres e-mailowy.
3. Adres i numer telefonu osoby, która może przejąć opiekę nad kotem, gdyby opiekunowi coś się przydarzyło.
4. Adres i numer telefonu całodobowej kliniki weterynaryjnej, włącznie z opisem dojazdu.
5. Adres i telefon innej osoby, która ma klucz do twojego mieszkania.

Urlop z kotem

Wyjazd z kotem? Dlaczego nie? O ile celem podróży jest kraj o umiarkowanym klimacie, niewielkim ryzyku zdrowotnym, a kota nie wypuszcza się w nieznanej okolicy na dwór, nie ma przeszkód, żeby zabrać go ze sobą. Na wszelki wypadek należy spakować zapas karmy, do której jest przyzwyczajony, zestaw do pielęgnacji i ewentualnie konieczne leki. No i oczywiście paszport unijny zwierzaka. Bez niego na granicach możemy mieć problemy, które niekiedy kończą się grzywną albo nawet kwarantanną.

Tylko z paszportem kota

Dowód osobisty musi się znaleźć w bagażu każdego obywatela Unii Europejskiej podróżującego po Europie. Od 3 lipca 2004 r. także koty nie mogą wyjeżdżać bez dokumentów. Wtedy właśnie zaczęła się w Unii era dowodów dla zwierząt domowych. Mają one zapobiec rozprzestrzenianiu się wścieklizny. Dlatego przed wyjazdem za granicę, trzeba się odpowiednio przygotować. Do paszportu można wkleić także zdjęcie pupila, chociaż nie jest to obowiązkowe. Przepisy o posiadaniu paszportu zwierzecia dotyczą każdego właściciela kota, psa czy fretki, który ze swoim podopiecznym przekracza granice jednego z krajów Unii Europejskiej. Gdzie można otrzymać taki dokument? U weterynarza. A o tym trzeba pomyśleć.

Każdego kota, psa i tchórzoferki, które są przewożone do któregoś z państw Unii Europejskiej, dotyczą następujące przepisy:
1.Zwierzę musi posiadać czytelny tatuaż lub wszczepiony czip. Uwaga - tatuaż jest uznawany tylko tymczasowo. Od 2011 r. każde zwierzę musi być oznakowane elektronicznie.
2. Zwierzę musi mieć aktualne, potwierdzone wpisem do książeczki krajowej szczepienie przeciwko wściekliźnie.
3. Opiekun zwierzęcia musi mieć przy sobie jego paszport Unii Europejskiej.

Wystawione przez weterynarza

Koszty związane z otrzymaniem paszportu Unii dla kota obliczane są według obowiązującej taryfy opłat weterynaryjnych i mogą się wahać w zależności od tego, czy należy zwierzę oznakować, zaszczepić itp. Osoby wyjeżdżające do krajów trzecich, niebędących częścią Unii, podlegają przepisom tych państw.

Koty importowane

Koty importowane z określonych krajów trzecich (pozaunijnych) muszą być oznaczone tatuażem lub chipem i posiadać aktualne zaświadczenie o szczepieniu przeciwko wściekliźnie. Przy imporcie z niektórych krajów trzecich, wymagane jest dodatkowe badanie krwi na przeciwciała przeciwko wściekliźnie. Szczepienie musi być wykonane co najmniej na 30 dni przed wjazdem i nie później niż trzy miesiące od niego. Trzymiesięczny termin nie dotyczy zwierząt, które po pobycie w danym kraju trzecim, powracają do UE i wcześniej były tam poddane testowi na przeciwciała.